Wat de bezuinigingen betreft die door het gevallen kabinet-Rutte betreft: weliswaar gaan een aantal bezuinigingen momenteel niet door, maar toch maar ik me er nog steeds grote zorgen over. Wie weet welke bezuinigingen misschien stiekum toch doorgedramd worden door een volgend kabinet. Op 18 januari 2011 uitte ik mijn zorgen ook al via een cartoon op mijn blogsite. Hieronder dit blogbericht plaats ik hem opnieuw.
Vorig jaar maakte ik me ook al zorgen over de idiote bezuinigingen (op de sociale zekerheid, op gehandicapte werknemers in de Sociale Werkplaatsen, op de gezondheidszorg, en op de cultuursector) van het gevallen kabinet-Rutte, vooral gezien de propaganda alsof arbeiders en (oudere) werknemers te duur en te lui zouden zijn of anderszins niet "geschikt" zijn; ik kan dat vanuit mijn eigen situatie gezien absoluut niet bevestigen. Totaal niet. Eerder het tegendeel. Al sinds de jaren 80 van de vorige eeuw al niet, toen ik vanwege de toen ook al voortwoekerende crisis en de toenmalige bezuinigingen als spotgoedkope werkkracht in dienst was van de CBD. Je wordt juist depressief van al die onheilsberichten en overbodige verkeerd-kritische geluiden uit Den Haag alsof de crisis aan de werknemers ligt en niet aan het gegok van die banksters. Als ik dan ook nog zie hoe landen als Griekenland worden kapotgemaakt (je kunt dit niet meer kapotbezuinigen noemen) en uitgeperst, vraag ik mij af wat ons in Nederland mogelijk ook te wachten staat. Diefstal van ons pensioengeld? Nog meer premies betalen voor gezondheidszorg, waarna je bij ziekte alsnog de volle mep moet betalen alsof je nooit premie hebt betaald? Bezuinigingen op de cultuursector die meer overeenkomst vertonen met volledige afbraak en totale kaalslag; alsof ze in Den Haag denken dat kasplantjes (de cultuursector dus) probleemloos ook buiten de kas kunnen groeien en bloeien (daar geloof ik dus werkelijk niets van), terwijl harde buitenplanten blijkbaar moeten worden vertroeteld alsof dat kwetsbare kasplantjes zijn (de grote fabrieken, bedrijven en concerns). Het ergste is als al deze ingrepen ook nog worden goedgepraat met de smoes van "Europese solidariteit". Dat is absoluut niet vertrouwenwekkend voor de nabije toekomst. Trouwens, die hele Europese eenheid zie ik eerder als dreiging dan als voordeel. Waarschijnlijk is de Europese Unie nog eerder te vergelijken met het Joegoslavie in 1991, het jaar waarin die kunstmatige staat uiteen spatte wat vervolgens gepaard ging met diverse oorlogen en bloedbaden.
Bovendien krijg ik met al deze huidige bezuinigingen een deja-vu, niet alleen alsof de jaren 80 in de herhaling worden gedaan, maar ook alsof de geschiedenis van de jaren 30 zich uitgebreid aan het herhalen is, met de zelfde kaalslag-bezuinigingen van premier Colijn op defensie en sociale uitkeringen, gepaard gaande met een propaganda-offensief vanuit de overheid alsof al die werklozen het aan zichzelf te danken hadden dat ze werkloos waren en het helemaal niet aan de economische crisis lag. De bekende schrijver H.M. van Randwijk leverde daar in de jaren 30 al kritiek op in zijn roman "Burgers in nood" uit 1936. Hoeveel mensen kennen dit boek nog?
Ter aanvulling: op de site www.hcss.nl van het The Hague Centre for Strategic Studies staat een interessant artikel van Rob de Wijk over het nutteloze van bezuinigingen op onder andere de culturele sector. Zijn column heeft als titel: bezuinigingen op hulp, cultuur en defensie is het paard achter de wagen. Mocht het artikel niet meer in beeld zijn op deze site, klik dan op News en vervolgens op Column. Er staan wel meer kritische artikelen, nieuwsberichten en beschouwingen van hem en zijn medewerkers op deze site. Die kom je niet gauw ergens anders tegen.
In de jaren 30 waarschuwde de Britse econoom John Maynard Keynes al voor bezuinigingen in tijden van crisis. Dat zou de crisis alleen maar erger maken. Hij raadde toen al aan om juist extra investeringen te doen. Dat zou de economie weer op gang krijgen. Helaas was er vrijwel geen enkel land dat dat advies ter harte nam. Vandaar dat de crisis van de jaren 30 extra lang voortwoekerde, vooral in Nederland, behalve in 1 land: het Duitsland van Adolf Hitler. Jazeker, de meest foute persoon van de 20-ste eeuw voerde juist een verstandig economisch beleid waardoor Duitsland de crisis weer te boven kwam. Als hij in 1938 was vermoord, was hij alsnog de grootste Duitser aller tijden geworden. Maar hij overleefde in dat jaar diverse moordaanslagen, begon diverse oorlogen en groeide - vooral door zijn absurde en nergens op gebaseerde jodenhaat - uit tot de grootste boeman van de wereldgeschiedenis. Maar dat is een verhaal apart. Maar door zijn economische Keynesiaanse beleid dwong Hitler wel overal in Europa respect en bewondering af omdat hij op die manier de Duitse economie weer aan de praat kreeg en de werkloosheid effectief bestreed. Nu zouden de landen van Europa dat Keynesiaanse beleid momenteel opnieuw moeten uitvoeren. Maar dat zie ik - zo vrees ik - nog niet gebeuren, helaas.
Dit is mijn antwoord op de vraag van Gert-Jan Hermus naar de mogelijke sombere gevolgen van de bezuinigingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten