Op 14 mei vindt in Rotterdam zoals gebruikelijk, weer de herdenking plaats van het Duitse Bombardement op de binnenstad van Rotterdam 73 jaar geleden. Daar verwees ik al naar in mijn blogstukje van 1 mei 2013 over mijn lange weekend in Rotterdam halverwege april. Sommige lezers waren nogal onder de indruk van dat blogstukje.
Voor meer informatie over het Bombardement van 14 mei 1940 en Rotterdam in de Tweede Wereldoorlog, zijn dit twee interessante en informatieve sites: www.brandgrens.nl en www.ovmrotterdam.nl . De eerste site gaat vooral over het Bombardement van 14 mei 1940, en tot hoever de brand heeft gewoed. Daarbij vielen er rond de 850 doden en werden circa 30.000 panden verwoest, waarbij rond de 80.000 mensen dakloos werden. Ter vergelijking: dat waren dus meer daklozen dan Leeuwarden in 1940 aan inwoners had. Ik denk niet dat veel Leeuwarders dat weten. Daarnaast is op deze site ook informatie te vinden over het Vergeten Bombardement van 31 maart 1943 (uitgevoerd door Amerikaanse (!) bommenwerpers) waarbij circa 400 doden bij vielen, en ook over de beruchte razzia van november 1944 (waarbij rond de 50.000 mannen werden opgepakt en afgevoerd), en verder ook over de Hongerwinter (waarbij enkele duizenden doden door vielen, ondanks het weinige voedsel dat vanuit Friesland naar de Randstad werd gestuurd). De tweede site is die van het Oorlogs en Verzets Museum Rotterdam, met - natuurlijk - tentoonstellingen en tijdelijke exposities over Rotterdam gedurende de Mei-oorlog van 1940 en de bezetting gedurende de rest van de oorlog.
Overigens, de film Het Bombardement heb ik nog niet gezien. Maar als ik hem zou zien, denk ik dat ik er veel te kritisch naar zal kijken.
De foto van het volkomen kale centrum is trouwens gemaakt in 1946, nadat alle puin was geruimd en alle nog overeind staande ruines waren gesloopt en verwijderd. Zoals jullie zien, was dat een enorme vlakte. Mijn vader heeft weleens verteld dat je vanaf het stationsplein (voor het huidige Rotterdam CS) helemaal tot aan de rivier kon kijken. Als je nu het station uitloopt, kijk je tegen enorme kantoortorens aan; je waant je bijna in New York. Dat is dus een aanzienlijk, bijna hallucinerend verschil met wat er op deze foto te zien is.
Toen de bekende kunstenaar Zadkine in 1946 onderweg was naar een vriend in Nederland, reed hij per trein over het luchtspoor (de dikke zwarte lijn vanaf de rivier die achter de Sint Laurenskerk langs loopt) dwars door het kale centrum. Dat kale centrum maakte op hem zo'n verpletterende indruk, dat het - toen hij in 1953 de opdracht kreeg - hem inspireerde tot het bekende standbeeld Stad zonder Hart. Dat standbeeld is te zien op de foto hieronder, die ik in september 2009 heb gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten