En toen was ie weg

Inderdaad, beste blogvolgers. Op vrijdag 16 maart 2012 kwamen de houthakkers langs en zaagden ze de boom met kettingzagen om. De takken verwerkten ze tot houtsnippers en de boomstam zaagden ze in hanteerbare moten, zodat ze die makkelijk konden afvoeren. Ik had die dag toevallig vrij genomen en daarom kon ik het hele gebeuren uitgebreid volgen en fotograferen.

Nu was het wel begrijpelijk dat de boom moest worden gerooid, want op de foto's bij mijn blogbericht van 17 februari 2012 met daarop de boom in zomer en winter, was te zien dat er in oktober 2011 tijdens een herfststorm een grote en zware tak aan de kanaalkant van de boom was afgebroken. Daardoor was hij uit balans geraakt. Om te voorkomen dat hij in de loop van dit jaar bij een volgende storm plotseling zou omwaaien en problemen en schade zou veroorzaken, is de boom op 16 februari 2012 gerooid.

Toch is het wel jammer dat ie weg is. Anderzijds: daardoor heb ik nu ineens een zeer wijds uitzicht over het Friese platteland en kan ik nu verder kijken dan toen de boom er nog stond. Al is het nog steeds wennen: een nieuw uitzicht zonder boom. Maar nu kan ik ook makkelijker grote schepen fotograferen die voor mijn flat langsvaren door het Van Harinxmakanaal. En zo heeft elk nadeel weer zijn voordeel. Maar, ik hoop dat er binnenkort een nieuwe boom zal worden geplant, ter vervanging van deze oude boom, die daar al sinds circa 1965 heeft gestaan.

Leestip: Tom Lanoye en de neergestorte Mig

Hallo ge-interesseerde bloglezers,

Enkele weken geleden hadden we in Nederland de jaarlijkse boekenweek. Als boekenweekgeschenk werd het boek "Heldere Hemel" van Tom Lanoye uitgedeeld. Laatst konden lezers het boekje gebruiken als gratis treinkaartje. Curieus is dat deze korte roman van hem gebaseerd is op een waargebeurd incident uit 1989. Ik herinner me nog dat er toen inderdaad plotseling een Sovjet-Mig-straaljager vanuit het Oostblok het IJzeren Gordijn overvloog, zonder piloot aan boord en na een urenlange vlucht boven West-Europa in Belgie neerstortte wegens gebrek aan brandstof. Ik heb het voor de aardigheid eens nader uitgezocht. In het jaarboek Aanzien 1989 uit de bekende reeks Aanzien-boeken, staat het vermeld op pagina 110, compleet met foto van het verwoeste huis en de staart van de sovjet-straaljager. En nu maar hopen dat de bibliotheken dat boek niet hebben afgeschreven omdat het met meer dan 20 jaar "te oud" zou zijn, zodat belangstellenden het kunnen raadplegen. En ook in de wikipedia staat het incident vermeld onder het lemma "Vliegtuigongeluk bij Kortrijk".

Tom Lanoye heeft er in zijn korte roman uit 2012 een heel verhaal omheen gefantaseerd met diverse personen (die er in het echt niet waren) zoals een gesjeesde Sovjet-piloot, een stelletje aggessieve generaals in het NAVO-hoofdkwartier (die wel blij lijken te zijn met deze niet-bestaande provocatie uit het Oostblok), een familiedrama met tragikomische trekken, en tot slot een vakjournalist die zich ergert aan zijn baas die alleen maar met dollartekens in zijn ogen rondloopt.

Het leek mij leuk om jullie even te wijzen op de echte informatie over dit vliegtuigongeluk. Vandaar dat ik het hier op mijn blogsite vermeld. Voor de rest: veel leesplezier met het boekenweekgeschenk van 2012.

Opnieuw Chinezen in Assen

Hallo blogvolgers,

Enkele weken geleden ben ik een dag naar Assen geweest. Daar loopt in het Drents Museum al enkele maanden lang de tentoonstelling "de Gouden Eeuw van China", over de Tang-dynastie die van 618 tot 907 over China heerste. Dat was niet de eerste keer: In 2008 had het Drents Museum ook al een interessante tentoonstelling over een Chinees onderwerp: het beroemde terracotta leger uit de Tsjin-dynastie van rond 207 voor Christus. Daar ben ik toen ook naar toe geweest.

Inderdaad, de Tang-dynastie is wat minder bekend, maar is niet minder interessant. Deze Chinese keizerlijke dynastie bestond in dezelfde periode, als waarin de bekende Frankische hofmeijer Karel Martel (die in 734 de Friezen bij de rivier de Boorn versloeg en Friesland bij het Frankische Rijk voegde), zijn zoon Pepijn de Korte (die zich in 751 met hulp van de paus wist op te werken tot koning van het Frankische Rijk), zijn kleinzoon Karel de Grote (die in 800 door de paus tot keizer werd gekroond), en zijn achterkleinzoon Lodewijk de Vrome, over een groot deel van Vroeg-Middeleeuws Europa heersten.

Dat was voor Europa de Karolingische gouden eeuw (die nog geen 100 jaar duurde). De Tang-dynastie was voor China een 3 eeuwen durend gouden tijdperk. In deze periode bloeide de handel via de Zijderoute. Via die route dreven de Chinezen handel met de Perzen in Centraal-Azie. Zo kwamen via die Perzen zijde, allerlei kruiden en andere artikelen in Europa terecht. En via diezelfde Perzen kwamen de Chinezen o.a. aan paarden, want die waren niet inheems in China. Op de tentoonstelling was een stand over de Zijderoute met beelden van Bactrische kamelen (ja, dat zijn die beesten met 2 bulten op hun rug; niet 1 bult, want dat zijn dromedarissen uit Arabia). En eveneens leerden de Chinezen via die Perzen een nieuwe sport kennen: polo te paard. Daarom stonden er ook terracottabeelden van paarden naast die beelden van de kamelen.

Daarnaast experimenteerden de Chinezen ten tijde van de Tang-dynastie al met de productie van porcelein. Officiele deskundigen erkennen het weliswaar niet als zodanig, omdat dat proto-porcelein niet gemaakt was van kaolien-klei. Maar dat is een kwestie van wel erg streng moderne criteria hanteren. Er waren diverse vitrines met daarin keramieken of metalen kommen, potjes en schalen, vaak versierd met Chinese patronen, te bewonderen. Vergeleken met Karolingische voorwerpen - hoe mooi ook - zien deze Chinese objecten er juist prachtig en schitterend en vooral perfect uit.

Daarnaast waren er stands over diverse andere thema's en onderwerpen rond de Tang-dynastie. In de verschillende vitrines stonden diverse beelden van allerlei figuren: vreemde baardige mannen uit het verre westen (vanuit Chinees oogpunt gezien!), vrouwen aan het hof van de Tang-keizers met hun juwelen en haarpennen, verder boeddhabeelden, en enkele wandschilderingen afkomstig uit een paar grafkelders.

Ten tijde van de Tang-dynastie leefde er een rechter, die vele eeuwen later een bekende literaire detective is geworden: Rechter Tie, bekend uit de romans van Robert Hans van Gulik. Rechter Tie Jen-tsjiee leefde van 630 tot 700 en was rechter in verscheidene stadjes voor hij naar het hof werd gehaald. Daar kreeg hij te maken met keizerin Wu. Op de tentoonstelling was over hem niets te zien of te lezen. Dat vond ik wel een beetje een gemis. Maar als je die romans kent, dan is het zeker leuk om de tentoonstelling te bezoeken, want dan kun je je voorstellen in wat voor tijd rechter Tie heeft geleefd.

Op de bovenste foto is het gebouwencomplex van het Drents Museum in Assen te zien met op de voorgrond een Chinees soort reclamezuil. Er stonden door heel Assen verscheidene van dit soort zuilen verspreid. Ik vond het wel leuk bedacht. Overigens is het Drents Museum volledig verbouwd en is de hoofdingang niet meer in het voormalige Provinciehuis (op de foto te zien), maar in het koetshuis, helemaal rechts aan een plein rechts van het oude museumcomplex (vrijwel buiten beeld op de foto). Daar is ook een reusachtige museumwinkel. Daar heb ik het boek dat bij de tentoonstelling hoorde, gekocht, tesamen met een beeldje van een Tang-vrouw (daarvan stonden er vele tientallen in diverse formaten te koop). Die heb ik thuis gefotografeerd en is op de tweede foto te zien. De tentoonstelling duurt nog tot 15 april.

Tijdsprong-foto's

Hallo bloglezers,

Een tijdje geleden heb ik de hierbovenstaande foto's gemaakt. Op de voorgrond is de boom te zien en op de achtergrond staat de flat waarin ik woon. De bovenste heb ik genomen in oktober 2011. Toen was er net een grote tak afgewaaid. Het litteken is op de foto goed te zien. De onderste foto heb ik gemaakt in dat ene winterse weekje van begin februari 2012 (waar ik op 16 februari 2012 al over blogde). Daar is het litteken nog beter te zien. Qua weersomstandigheden een aanzienlijk verschil met de zomers aandoende herfstfoto daarboven.

planeten aan de sterrenhemel

Hallo ge-interesseerde bloglezers,

Deze keer zien jullie een foto van een geheel ander soort. Deze hoort thuis in het genre van de sterrenkundige fotografie. Ik heb hem gemaakt op 24 feb 2012. Je ziet daarop van rechts beneden naar links boven achtereenvolgens de Maan, Venus en Jupiter. De Maan was op die avond nog een zeer dunne sikkel. Op de foto is dat niet meer zo goed te zien, vanwege de overbelichting.

Maar als je goed kijkt, kun je de donkere helft van de Maan ook zien (klik op de foto om de uitvergroting te zien). Dat is helemaal niet zo opmerkelijk als het lijkt. Dat is altijd te zien bij deze stand van de Maan (begin van Wassende Maan, als de sikkel nog dun is). Dan weerkaatst het zonlicht dat op de Aarde valt, naar de Maan en vervolgens weer terug naar de donkere kant van de Aarde, zodat wij daardoor die donkere helft van de Maan ook kunnen zien.

Venus staat algemeen bekend als het felst stralende object aan de hemel; het is vanaf de Zon gerekend de tweede planeet. Wij leven op de derde planeet, vanaf de Zon gerekend: de Aarde.

En Jupiter (hier op de foto helemaal bovenaan in het rijtje) is de vijfde planeet in ons Zonnestelsel. Het is tevens de grootste van alle acht planeten die rond onze Zon draaien. De streep die boven Venus begint en vlak onder Jupiter doorloopt is een satelliet, geen UFO. De kleine stipjes die verder op de foto zijn te zien, zijn sterren.

De foto zelf heb ik gemaakt vanaf statief, met een belichtingstijd van 30 seconden en een diafragma van f/4. Vandaar dat de achterlichten van de auto's op de weg aan de overkant van het kanaal lange rode strepen zijn geworden. Verder heb ik de foto digitaal een flink stuk lichter gemaakt, zodat de sterren zichtbaar zijn geworden.

Het was een mooie meevaller dat het die avond zo onbewolkt was, want vaak is het juist zo bewolkt, dat je niks interessants aan de sterrenhemel kunt zien. Dat is vaak een nadeel in Nederland.

Curieus is dat het sterrenkundige tijdschrift Zenit in zijn maart-nummer van 2012 een omslag-artikel heeft staan over astrofotografie. Het tijdschrift Zenit is gewoon te koop in boeken- en tijdschriften-winkels en in kiosken op de NS-stations. Daar kunnen ge-intereseerden heel wat tips en idee-en uit halen voor sterrenkundige foto's. Ook iets voor jou, Gert Jan Hermus?