Hallo ge-interesseerde bloglezers,
Kort geleden plaatste Gert-Jan Hermus een blogstukje over zijn bezoek met zijn gezin aan kamp Westerbork. Het riep veel vragen op bij zijn kinderen, maar bracht hen ook tot het besef dat dit een verschrikkelijke tragedie is geweest. Ik vind het alleen maar verbijsterend dat iemand als Adolf Hitler zo vol blinde Jodenhaat zat dat hij daarom miljoenen Joden liet uitroeien. Ik kan er geen begrip voor opbrengen hoe iemand zulke zieke idee-en kon rondbazuinen en ten uitvoer brengen.
In juni 1939 startte propagandaminister Goebbels (in verband met de aanstaande oorlog tegen Polen in september 1939) een propagandacampagne om de Joden met verwijzing naar de Eerste Wereldoorlog weer eens zwart te maken als lafaards. Al snel kwamen er reacties uit het Duitse volk, onder andere van Duits-Joodse veteranen waaruit het tegendeel bleek. Ook verscheidene Duitse veteranen herinnerden zich juist dat veel Duitse Joden vanaf 1914 enthousiast schouder aan schouder hadden meegevochten met Duitse soldaten in de loopgraven aan het Westfront. Velen waren gesneuveld. Daarom mislukte om die reden deze haatcampagne van Goebbels.
Nog een opvallend detail: het was een Duitse Jood die als piloot boven het Westfront had gevlogen en gevochten en die zijn vliegtuig met een opvallend symbool had opgesierd: een hakenkruis. Dat was tijdens de Eerste Wereldoorlog nog een volstrekt onschuldig symbool dat nog niet de sinistere betekenis had die het door Hitler had gekregen. Kortom, Duitse Joden tijdens de Eerste Wereldoorlog laf? Er waren juist velen heldhaftig gesneuveld voor volk en vaderland. En een aantal anderen die het overleefden, hadden opvallend hoge onderscheidingen gekregen, niet alleen het IJzeren Kruis, maar ook de Pour le Merite (ook bekend als de Blauwe Max). Kortom, met de Duitse Joden was niks mis. Ze hadden dapper meegevochten in de loopgraven zij aan zij met de Duitse soldaten. Daarom voelden de Joden in Duitsland zich na afloop van de grote Wereldoorlog geheel geaccepteerd en volledig ge-integreerd als Duits staatsburger. Een aantal van hen waren om die reden zelfs van geloof veranderd; ze waren Protestants of Rooms-Katholiek geworden en hadden hun Joodse geloof vaarwel gezegd. Dat gold ook voor de chemicus die ik verderop zal bespreken. Maar toen Hitler in 1933 aan de macht kwam werden de Joden toch weer apart gezet, gediscrimineerd, bestolen, het land uitgejaagd en uiteindelijk massaal vermoord.
Zie u al enige parallellen met de Moslims sinds 11 september 2001? Goed ge-integreerde Turken en Marokkanen en hun nakomelingen die hier in Nederland als gastarbeider zijn komen werken, maar die vanwege hun geloof alsnog apart gezet en gediscrimineerd worden door een geblondeerde (!) schreeuwlelijk uit Limburg.
Nog een wonderlijk en vooral duister verhaal: op 22 april 1915 voerden de Duitsers noordelijk van Ieperen voor het eerst op grote schaal een succesvolle aanval op het Franse leger uit met giftig chloorgas. Die aanval was zo'n overdonderend groot succes dat het front open lag en de Duitsers zo konden opmarcheren naar Parijs.. Als ze genoeg troepen tot hun beschikking hadden gehad. Maar die hadden ze niet. Vlug voerden ze troepen uit andere frontsectoren aan voor hun opmars naar Parijs. De Fransen waren natuurlijk snel ge-alarmeerd door de verrassingsaanval met gifgas en haalden ook snel troepen van elders om het opengevallen gat in hun verdediging op te vullen. Toen dat aan beide kanten was voltooid, liep het uit op de zoveelste nutteloze slachting. Alweer honderden soldaten voor niets gesneuveld. Nadien is er door alle partijen aan het Westfront vaak gifgas ingezet, maar toen was de verrassing weg. Gifgas werd toen hoogstens een wapen om de tegenstander tijdens een aanval extra te hinderen door ze te dwingen een gasmasker op te zetten, met alle onhandigheden en hinderlijkheden die daar bij hoorden.
Overigens, de Franse en Britse Geallieerden hebben aan het Westfront tot 4 keer zoveel vaker gifgas ingezet dan de Duitsers. Hoe dat kwam? Door de wind. Vanuit Duits oogpunt stond de wind - waaiend vanuit het zuidwesten - vaak verkeerd, maar voor de Geallieerden juist perfect.
Ook opmerkelijk: het was het Franse leger dat al in augustus 1914 als eerste traangas in de strijd tegen het Duitse leger gebruikte. Maar dat was blijkbaar vrij incidenteel en nog niet erg dodelijk, en evenmin grootschalig zoals het Duitse leger dat vanaf 22 april 1915 deed. En - heel merkwaardig - Frankrijk wordt niet op deze sinistere primeur afgerekend, maar Duitsland wel.
Na de Eerste Wereldoorlog is op de plek van die eerste gifgasaanval op 22 april 1915 bij Steenstrate (een gehucht noordelijk van Ieperen) een monument geplaatst. Althans, het eerste monument was in 1929 geplaatst en bestond uit een beeldengroep van 3 soldaten die getroffen waren door gifgas; twee waren al dood, de derde greep stikkend naar zijn keel. Tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben de Duitsers in 1941 dat monument opgeblazen. In 1954 werden plannen gemaakt voor een nieuw monument, dat in 1961 werd onthuld. Dat is het "verzoeningskruis" (wat een giller) dat u op de hierboven geplaatste foto ziet. Die heb ik in 2005 gemaakt tijdens mijn reis langs de slagvelden van de beide wereldoorlogen. Daarover heb ik al vaker geblogd, recentelijk nog op 25 juni 2013, met een leestip (twee blogstukjes terug).
Wie was de uitvinder van dit onzichtbare en geniepige gruwelwapen? Dat was Fritz Haber (1868-1934), een Duitse chemicus. Vanaf 1911 was hij benoemd tot directeur van het Kaiser Wilhelm Institut voor chemie en electrochemie. Later ontwikkelde hij meer gifgassen waaronder het zeer giftige fosgeen en het zeer beruchte mosterdgas, die natuurlijk allemaal ook aan het Westfront werden gebruikt. In 1918 heeft deze geleerde de Nobelprijs voor de chemie gekregen. Ondanks de vele protesten erkenden de Geallieerden daarmee min of meer dat zij ook veel te danken hadden aan zijn wetenschappelijke werkzaamheden en ontdekkingen. In 1925 werd Fritz Haber lid van de raad van toezicht van IG-Farben (!). In 1933 was hij nog steeds werkzaam op het Kaiser Wilhelm Institut, toendertijd het belangrijkste wetenschappelijke instituut in Duitsland. Maar helaas, in dat jaar kwam Adolf Hitler aan de macht en toen moest Fritz Haber naar het buitenland vluchten. Hij was Jood. Uiteindelijk is hij in 1934 in Basel overleden. Krankzinnig curieus is dat hij in de voorgaande jaren nog had meegewerkt aan de ontwikkeling van het insectenbestrijdingsmiddel Cyclon B. Als hij wist waar de Nazi's dat voor zouden gaan gebruiken, zou hij verbijsterd zijn. Een aantal van zijn familieleden zijn er jaren later mee vergast in een van Hitlers dodenkampen. Meer over deze man kunt u vinden in de Wikipedia. En meer artikelen over de gasoorlog en Fritz Haber zijn ook te vinden op de site
www.wereldoorlog1418.nl .
Overigens vind ik het nogal hypocriet om chemische wapens een meer dan verschrikkelijk wapen te noemen. Alsof het minder erg was dat soldaten met mitrailleurs werden doorzeefd, met mijnen werden opgeblazen, en door kanonskogels en vooral shrapnelgranaten aan stukken werden gereten. De verwondingen van dit soort gebruikelijker wapens waren vaak zo gruwelijk dat de soldaten het vaak niet overleefden. En als ze het overleefden, duurde de doodsstrijd in de lazaretten nog een aantal dagen of weken. En dan heb ik het nog niet gehad over de soldaten met gruwelijk verminkte gezichten. Als ze de oorlog hadden overleefd, konden ze nooit meer terugkeren in de brave burgersamenleving. Ze zagen eruit als monsters van Frankenstein. Neen, erger dan het monster in de vele griezelfilms over professor Frankenstein. In Frankrijk trokken ze zich heel vaak terug op boerderijen ver van de stad en de samenleving vandaan en was er niemand welkom.
Fritz Haber was overduidelijk het tegendeel van alle antisemitische vooroordelen die Hitler in Mein Kampf spuide. Volgens hem waren Joden geen creatievelingen, geen kunstenaars, en kwamen ze ook niet op allerlei creatieve idee-en. Hitler schreef in Mein Kampf dat Joden volgens hem maar na-apers en copieerders waren. De ergste antisemitische opmerkingen van Hitler en zijn Nazi-volgelingen laat ik maar achterwege. Laat het duidelijk zijn dat daar dus niets van klopt. Ongetwijfeld zijn er meer concrete voorbeelden in allerlei archieven te vinden waaruit het tegendeel blijkt van Hitlers lachwekkende en waanzinnige en helaas ook dodelijke antisemitisme.
