Waar blijft de rest??

Ik verbaas me zo langzamerhand over het gebrek aan reacties van mogelijke belangstellenden. Ik krijg zo weinig respons van anderen en ge-interesseerden. Er is maar een enkeling die reageert. Janneke, maar die doet dat beroepsmatig, en Gert Jan Hermus, en die zat niet in onze groep op de cursus 23dingen, en een doodenkele keer Baukje. Maar voor de rest blijft het doodstil. Op die manier valt er niet veel te oefenen en te experimenteren en te ontdekken. En voor zover ik weleens bij degenen kijk die mij volgen, zie ik ook weinig berichten verschijnen. Alleen Gert Jan Hermus is een uitzondering. Die schrijft van tijd tot tijd interessante stukjes op zijn blog.
Weliswaar houd ik me niet bepaald aan de volgorde van de lessen van de cursus 23dingen, maar ik doe in ieder geval meer dan alleen stukjes schrijven over deze cursus (zoals eigen foto's plaatsen, internettips en leestips geven, en mijn mening over sommige ontwikkelingen in het boekenvak geven). Het zijn in ieder geval onderwerpen waarmee ik na de cursus 23dingen mee kan blijven doorgaan.
Zo nu en dan hoor ik weleens mondelingen opmerkingen van enkele collega's die mijn blog hebben gelezen. Maar ze plaatsen verder geen enkele reactie op mijn stukjes in mijn blog. Dat zouden ze eigenlijk wel moeten doen. Waar blijven ze?

Om in de winterstemming te komen nu weer eens een eigen foto.

En nee, ik heb hem niet in december 2009 genomen, maar in maart 2005. Een prachtig plaatje, niet ergens in Siberia of een ander ijzig koud oord, maar gewoon direct zuidelijk van Leeuwarden, westelijk van Goutum. Geschikt als kerstkaart.

nogmaals geschiedenis in de bieb

Gert-Jan Hermus, bedankt voor jouw reactie. Er is dus al een HIP in Friesland / Fryslan. De bijbehorende internetsite ziet er prachtig uit. Ik had al eerder iets gelezen over dat archeologisch informatiepunt in Sneek (in een van jullie nieuwsbrieven, in de kranten en op de regionale tv). Maar ja, na een keer erover lezen, zakt zoiets weg uit de aandacht.
Wel opmerkelijk is dat dit Informatie Punt wel in Sneek en de andere bibliotheken in dezelfde regio is ingericht, maar dat er juist niets is in Leeuwarden. Zijn ze in Sneek soms initiatiefrijker dan in Leeuwarden?
Ik ben enkele maanden geleden in Rotterdam in de Centrale Bibliotheek op de Hoogstraat geweest en daar hebben ze naast de gewone collectie een aparte collectie met boeken, video's en dvd's specifiek over Rotterdam op een aparte afdeling staan. Je kunt er in grasduinen en rondneuzen, een boek aan een leestafel doornemen, maar niet uit lenen. Daarnaast hebben ze daar ook een aparte afdeling genealogie. In de openbare bibliotheek van Groningen heb ik dat ook weleens gezien (weliswaar zonder genealogie). Maar het staat me bij dat ze die aparte Groningen-collectie hebben opgeheven. Overigens hebben ze daar alweer verhuisplannen. En dan zal zo'n aparte Groningen-collectie wel weer terugkeren, in welke vorm dan ook.
Maar in Leeuwarden heb ik nooit zoiets dergelijks gezien. Hoe zou dat komen? Waarom komen ze zelf niet op een idee van een aparte Leeuwarden-collectie?

Misschien heeft het te maken met de werksoort en de werkomgeving. Jij werkt daar in de bibliotheek in Sneek dichter bij de klanten en lezers dan wij op de BSF. De informatievoorziening op de BSF is soms aan de summiere kant. Misschien denkt men bij de top dat wij niet alles hoeven te weten wat er elders in de provincie gebeurt. Of men denkt dat wij onze informatie links en rechts wel weet op te sporen en te lezen.

Geschiedenis in de bibliotheek

Afgelopen week las ik in Prozine (brochure van Probiblio, de provinciale ondersteuningsdienst voor bibliotheken in Noord- en Zuid-Holland) een artikeltje over geschiedenis in de bieb. Ik heb zo nu en dan weleens iets gelezen over dit thema. Hier en daar in Nederland wordt dit onderwerp opgepakt. Dan wordt er een HIP (= Historisch Informatie Punt) ingericht. Maar hoe het verder gaat, daarover hoor of lees je zelden. Het lijkt mij dat hier veel meer mee kan worden gedaan.
Ik heb jaren geleden weleens gelezen over de mogelijkheid om via de Openbare Bibliotheek je stamboom uit te zoeken. Dat betrof indertijd een initiatief in de USA. Tegenwoordig kan dat in Nederland heel makkelijk thuis via de site www.genlias.nl (tip!). In het verlengde hiervan kan een bibliotheek juist extra boeken over de plaatselijke geschiedenis aanschaffen. Niet alleen van die herdenkingsboekjes van 100 jaar plaatselijke school, zuivelfabriek, of Gereformeerde kerkgemeenschap, maar ook boeken over andere thema's die betrekking hebben op de regionale geschiedenis. Zulke boeken kunnen een uitstekende aanvulling vormen op stambomen en familiegeschiedenissen. Ik herinner mij dat ik vele jaren geleden weleens bij een vergadering heb gezeten van de (toen nog) CBD (nu BSF) met de (eveneens toen nog) Provinciale Bibliotheek, nu Tresoar. Nadien heb ik niks meer gemerkt van nadere samenwerkingsverbanden of stimulerende initiatieven. Is het een idee om hier meer mee te doen?

Ps. Misschien ben ik hierin een tikkeltje "partijdig"; ik ben zelf heel erg ge-interesseerd in geschiedenis en ik doe al meer dan 20 jaar aan stamboomonderzoek. En in verband daarmee weet ik natuurlijk veel af van de geschiedenis van Rotterdam en de omliggende gemeenten en dorpen en stadjes.

leestip WO-2

Deze keer geen foto, geen beoordeling van een van de 23 dingen, of beschouwing van een bibliotheekgerelateerd onderwerp. Deze keer een leestip. Hiernaast is de omslag te zien van een zeer interessant en zeer informatief boek.

Als het gaat over Nederland in de Tweede Wereldoorlog, dan weet iedereen wel het een en ander over de bezettingstijd. Maar hoe Nederland door de Duitsers werd aangevallen en veroverd en tot overgave werd gedwongen, daar weten de meeste mensen bar weinig of zeer fragmentarisch wat van af. Dit boek is wat dat betreft een uitstekende bron van informatie. Het behandelt de hele voorgeschiedenis, de voorbereidingen van het Duitse leger en de verschillende geallieerde legers en van het Nederlandse leger. Het Duitse leger was zeer modern bewapend, getraind en geoefend, het Franse leger was daarentegen heel goed bewapend, maar het wist nauwelijks goed gebruik te maken van de beschikbare wapens. Geen wonder dat zij verloren. Inplaats daarvan had het Franse leger een gevaarlijk blind vertrouwen in de Maginotlinie. Daarmee had Frankrijk zich uitstekend voorbereid op de vorige oorlog.

Dit boek behandelt vervolgens uitgebreid de Duitse aanval en analyseert hoe succesvol die was. Tevens wordt de Nederlandse verdediging beschreven en ge-analyseerd. Daarbij viel het mij op hoe amateuristisch - soms zelfs regelrecht klungelig - het Nederlandse leger zich voorbereidde en ten tijde van de Duitse aanval optrad. Er waren toen aan Nederlandse kant ook wel een paar succesjes. Niet alleen bij Kornwerderzand (waar de Duitsers met succes waren gestuit), maar ook op en rond de vliegvelden rond Den Haag, waar de grootschalige luchtlandingen volgens de plannen van Goering totaal mislukten. En ook in en rond Rotterdam verliepen de militaire operaties van de Duitsers helemaal niet zoals gewenst. De Nederlandse verdediging was veel heviger dan waar ze op gerekend hadden. Rotterdam was bij wijze van spreken bijna een brug te ver geweest. Ze hadden gedacht in circa 3, misschien 4 dagen tot in het hart van Holland te kunnen doorstoten. Het werden er 5. En dat vonden de Duitsers al te lang. Vandaar het bombardement op het stadscentrum van Rotterdam. En dat terwijl in de maanden voor de Duitse aanval de Nederlandse legertop had gezegd de verdediging minstens een week, misschien zelfs wel een maand te kunnen volhouden. Dan zijn 5 dagen wel erg kort, vandaar.

Daarnaast wordt de opmars van het Duitse leger (vooral in Noord-Brabant) en de verschillende veldslagen (bij de Grebbeberg, in Noord-Brabant, bij de Moerdijkbruggen, in Dordrecht, in en rond Rotterdam en Den Haag) gedetailleerd besproken. In alle opzichten een buitengewoon informatief boek. Kortom: een aanrader.

Titelgegevens:

Mei 1940 : de strijd op Nederlands grondgebied / Herman van Amersfoort en Piet Kamphuis . - 2-e herz. dr. - Den Haag : SDU ; Instituut voor Militaire Geschiedenis , 2005 . - 464 p. : ill. ; 24 cm.

1-e dr.: Den Haag : SDU , 1990.

ISBN 978-90-12-06450-7

SISO 928.3

Bij de Nieuwe Waterweg

Voor de ge-interesseerden heb ik weer een opvallende foto: een wijds panorama op de Maesland Kering bij Hoek van Holland. Je kunt erg duidelijk de naad tussen de twee samengevoegde foto's zien. Jammer? Och, dan kun je duidelijk zien dat het twee samengevoegde foto's zijn. Perfect? Neen, helaas niet. Het was ook meer als een eigen oefening geweest voor mezelf.

Zo kun je dus digitaal twee foto's samenvoegen tot een spectaculaire panoramafoto. De mogelijkheden om foto's digitaal te bewerken zijn legio.

Het Spookt

Enkele jaren geleden was ik in Denthe. Daar maakte ik deze foto van dit hunebed. Maar zoals jullie zien, was er meer te zien dan alleen een bult stenen. Blijkbaar spookt het er.

kriskras door de 23 dingen heen

Hallo mede-bloggers,

Blijkbaar heb ik iemand op het verkeerde been gezet. Ik ben (helaas) niet nauwkeurig bezig geweest alle punten van de 23 dingen achterelkaar te bestuderen en uit te proberen. Ik heb wat rondgesnuffeld op de site 23dingen; ik heb dan dit onderwerp eens nader bestudeerd, dan dat onderwerp bij de kop gepakt, dan dat onderwerp eens nader bekeken, etc. Het viel me daar bij op dat er regelmatig allerlei accounts moesten worden aangemaakt. Daar wordt vervolgens overheen gepraat in de trant van "dat doe je zo eventjes tussen de bedrijven door". Jaja. Zelf denk ik eerder: wat zal ik daarmee in de toekomst doen? Zal ik dat allemaal nuttig gebruiken? Zal ik regelmatig alles waar ik een account heb, nakijken en bijhouden?
Wat mijn blog betreft: ja. Maar wat RSS betreft? Neen. En wat de fotosite Flickr betreft? Hoogstens leuk om daar eens rond te neuzen. En wat betreft het bewerken van foto's? Dat doe ik dus al lang. Het is wel goed om eens kennis te nemen van al deze nieuwigheden. Maar het kan ook goed zijn om eens goed en kritisch te bekijken: wat heb ik eraan. Maar het kan ook zeer beslist geen kwaad om te zien of al die nieuwe technische mogelijkheden en trends zich grootschalig doorzetten of niet? Een voorbeeld: ik heb vorige week al ergens gelezen over een onderzoek onder de jeugd naar het gebruik van Twitter. De conclusie luidde: het zal niet doorzetten, het zal marginaal blijven; de jeugd haalt zijn nieuws wel van elders (internet, tv) vandaan.
En dan was daar nog het onderwerp wiki. Ik heb de afgelopen jaren veel rondgesnuffeld in de wikipedia. Er is trouwens ook al een Marspedia en een Moonpedia (beide weliswaar Engelstalig, en nog weinig informatie bevattend). Maar de techniek is interessant, en sinister. De mogelijkheid om door willekeurig welke gebruiker dan ook om informatie in een wiki-programma op internet te plaatsen is een prachtig ideaal. Helaas is er ook een keerzijde: dat sommige gebruikers misbruik maken van de mogelijkheid om verkeerde informatie of zelfs aperte leugens te plaatsen. Het valt me nog mee dat de Wiki-redactie (sinds enkele jaren) al die informatie controleert op juistheid en correctheid. Ik moet er niet aan denken dat de CIA dit overneemt en er leugens in plaatst. Het doet mij in dat geval teveel denken aan de toekomst-nachtmerrie van George Orwell: 1984. Sinds enkele jaren is dit boek actueler dan ooit te voren.