woensdag 23 december 2009

Waar blijft de rest??

Ik verbaas me zo langzamerhand over het gebrek aan reacties van mogelijke belangstellenden. Ik krijg zo weinig respons van anderen en ge-interesseerden. Er is maar een enkeling die reageert. Janneke, maar die doet dat beroepsmatig, en Gert Jan Hermus, en die zat niet in onze groep op de cursus 23dingen, en een doodenkele keer Baukje. Maar voor de rest blijft het doodstil. Op die manier valt er niet veel te oefenen en te experimenteren en te ontdekken. En voor zover ik weleens bij degenen kijk die mij volgen, zie ik ook weinig berichten verschijnen. Alleen Gert Jan Hermus is een uitzondering. Die schrijft van tijd tot tijd interessante stukjes op zijn blog.
Weliswaar houd ik me niet bepaald aan de volgorde van de lessen van de cursus 23dingen, maar ik doe in ieder geval meer dan alleen stukjes schrijven over deze cursus (zoals eigen foto's plaatsen, internettips en leestips geven, en mijn mening over sommige ontwikkelingen in het boekenvak geven). Het zijn in ieder geval onderwerpen waarmee ik na de cursus 23dingen mee kan blijven doorgaan.
Zo nu en dan hoor ik weleens mondelingen opmerkingen van enkele collega's die mijn blog hebben gelezen. Maar ze plaatsen verder geen enkele reactie op mijn stukjes in mijn blog. Dat zouden ze eigenlijk wel moeten doen. Waar blijven ze?

donderdag 17 december 2009


Om in de winterstemming te komen nu weer eens een eigen foto.

En nee, ik heb hem niet in december 2009 genomen, maar in maart 2005. Een prachtig plaatje, niet ergens in Siberia of een ander ijzig koud oord, maar gewoon direct zuidelijk van Leeuwarden, westelijk van Goutum. Geschikt als kerstkaart.

maandag 14 december 2009

nogmaals geschiedenis in de bieb

Gert-Jan Hermus, bedankt voor jouw reactie. Er is dus al een HIP in Friesland / Fryslan. De bijbehorende internetsite ziet er prachtig uit. Ik had al eerder iets gelezen over dat archeologisch informatiepunt in Sneek (in een van jullie nieuwsbrieven, in de kranten en op de regionale tv). Maar ja, na een keer erover lezen, zakt zoiets weg uit de aandacht.
Wel opmerkelijk is dat dit Informatie Punt wel in Sneek en de andere bibliotheken in dezelfde regio is ingericht, maar dat er juist niets is in Leeuwarden. Zijn ze in Sneek soms initiatiefrijker dan in Leeuwarden?
Ik ben enkele maanden geleden in Rotterdam in de Centrale Bibliotheek op de Hoogstraat geweest en daar hebben ze naast de gewone collectie een aparte collectie met boeken, video's en dvd's specifiek over Rotterdam op een aparte afdeling staan. Je kunt er in grasduinen en rondneuzen, een boek aan een leestafel doornemen, maar niet uit lenen. Daarnaast hebben ze daar ook een aparte afdeling genealogie. In de openbare bibliotheek van Groningen heb ik dat ook weleens gezien (weliswaar zonder genealogie). Maar het staat me bij dat ze die aparte Groningen-collectie hebben opgeheven. Overigens hebben ze daar alweer verhuisplannen. En dan zal zo'n aparte Groningen-collectie wel weer terugkeren, in welke vorm dan ook.
Maar in Leeuwarden heb ik nooit zoiets dergelijks gezien. Hoe zou dat komen? Waarom komen ze zelf niet op een idee van een aparte Leeuwarden-collectie?

Misschien heeft het te maken met de werksoort en de werkomgeving. Jij werkt daar in de bibliotheek in Sneek dichter bij de klanten en lezers dan wij op de BSF. De informatievoorziening op de BSF is soms aan de summiere kant. Misschien denkt men bij de top dat wij niet alles hoeven te weten wat er elders in de provincie gebeurt. Of men denkt dat wij onze informatie links en rechts wel weet op te sporen en te lezen.

vrijdag 11 december 2009

Geschiedenis in de bibliotheek

Afgelopen week las ik in Prozine (brochure van Probiblio, de provinciale ondersteuningsdienst voor bibliotheken in Noord- en Zuid-Holland) een artikeltje over geschiedenis in de bieb. Ik heb zo nu en dan weleens iets gelezen over dit thema. Hier en daar in Nederland wordt dit onderwerp opgepakt. Dan wordt er een HIP (= Historisch Informatie Punt) ingericht. Maar hoe het verder gaat, daarover hoor of lees je zelden. Het lijkt mij dat hier veel meer mee kan worden gedaan.
Ik heb jaren geleden weleens gelezen over de mogelijkheid om via de Openbare Bibliotheek je stamboom uit te zoeken. Dat betrof indertijd een initiatief in de USA. Tegenwoordig kan dat in Nederland heel makkelijk thuis via de site www.genlias.nl (tip!). In het verlengde hiervan kan een bibliotheek juist extra boeken over de plaatselijke geschiedenis aanschaffen. Niet alleen van die herdenkingsboekjes van 100 jaar plaatselijke school, zuivelfabriek, of Gereformeerde kerkgemeenschap, maar ook boeken over andere thema's die betrekking hebben op de regionale geschiedenis. Zulke boeken kunnen een uitstekende aanvulling vormen op stambomen en familiegeschiedenissen. Ik herinner mij dat ik vele jaren geleden weleens bij een vergadering heb gezeten van de (toen nog) CBD (nu BSF) met de (eveneens toen nog) Provinciale Bibliotheek, nu Tresoar. Nadien heb ik niks meer gemerkt van nadere samenwerkingsverbanden of stimulerende initiatieven. Is het een idee om hier meer mee te doen?

Ps. Misschien ben ik hierin een tikkeltje "partijdig"; ik ben zelf heel erg ge-interesseerd in geschiedenis en ik doe al meer dan 20 jaar aan stamboomonderzoek. En in verband daarmee weet ik natuurlijk veel af van de geschiedenis van Rotterdam en de omliggende gemeenten en dorpen en stadjes.

woensdag 9 december 2009

leestip WO-2


Deze keer geen foto, geen beoordeling van een van de 23 dingen, of beschouwing van een bibliotheekgerelateerd onderwerp. Deze keer een leestip. Hiernaast is de omslag te zien van een zeer interessant en zeer informatief boek.
Als het gaat over Nederland in de Tweede Wereldoorlog, dan weet iedereen wel het een en ander over de bezettingstijd. Maar hoe Nederland door de Duitsers werd aangevallen en veroverd en tot overgave werd gedwongen, daar weten de meeste mensen bar weinig of zeer fragmentarisch wat van af. Dit boek is wat dat betreft een uitstekende bron van informatie. Het behandelt de hele voorgeschiedenis, de voorbereidingen van het Duitse leger en de verschillende geallieerde legers en van het Nederlandse leger. Het Duitse leger was zeer modern bewapend, getraind en geoefend, het Franse leger was daarentegen heel goed bewapend, maar het wist nauwelijks goed gebruik te maken van de beschikbare wapens. Geen wonder dat zij verloren. Inplaats daarvan had het Franse leger een gevaarlijk blind vertrouwen in de Maginotlinie. Daarmee had Frankrijk zich uitstekend voorbereid op de vorige oorlog.
Dit boek behandelt vervolgens uitgebreid de Duitse aanval en analyseert hoe succesvol die was. Tevens wordt de Nederlandse verdediging beschreven en ge-analyseerd. Daarbij viel het mij op hoe amateuristisch - soms zelfs regelrecht klungelig - het Nederlandse leger zich voorbereidde en ten tijde van de Duitse aanval optrad. Er waren toen aan Nederlandse kant ook wel een paar succesjes. Niet alleen bij Kornwerderzand (waar de Duitsers met succes waren gestuit), maar ook op en rond de vliegvelden rond Den Haag, waar de grootschalige luchtlandingen volgens de plannen van Goering totaal mislukten. En ook in en rond Rotterdam verliepen de militaire operaties van de Duitsers helemaal niet zoals gewenst. De Nederlandse verdediging was veel heviger dan waar ze op gerekend hadden. Rotterdam was bij wijze van spreken bijna een brug te ver geweest. Ze hadden gedacht in circa 3, misschien 4 dagen tot in het hart van Holland te kunnen doorstoten. Het werden er 5. En dat vonden de Duitsers al te lang. Vandaar het bombardement op het stadscentrum van Rotterdam. En dat terwijl in de maanden voor de Duitse aanval de Nederlandse legertop had gezegd de verdediging minstens een week, misschien zelfs wel een maand te kunnen volhouden. Dan zijn 5 dagen wel erg kort, vandaar.
Daarnaast wordt de opmars van het Duitse leger (vooral in Noord-Brabant) en de verschillende veldslagen (bij de Grebbeberg, in Noord-Brabant, bij de Moerdijkbruggen, in Dordrecht, in en rond Rotterdam en Den Haag) gedetailleerd besproken. In alle opzichten een buitengewoon informatief boek. Kortom: een aanrader.
Titelgegevens:
Mei 1940 : de strijd op Nederlands grondgebied / Herman van Amersfoort en Piet Kamphuis . - 2-e herz. dr. - Den Haag : SDU ; Instituut voor Militaire Geschiedenis , 2005 . - 464 p. : ill. ; 24 cm.
1-e dr.: Den Haag : SDU , 1990.
ISBN 978-90-12-06450-7
SISO 928.3

maandag 7 december 2009

Bij de Nieuwe Waterweg

Voor de ge-interesseerden heb ik weer een opvallende foto: een wijds panorama op de Maesland Kering bij Hoek van Holland. Je kunt erg duidelijk de naad tussen de twee samengevoegde foto's zien. Jammer? Och, dan kun je duidelijk zien dat het twee samengevoegde foto's zijn. Perfect? Neen, helaas niet. Het was ook meer als een eigen oefening geweest voor mezelf.
Zo kun je dus digitaal twee foto's samenvoegen tot een spectaculaire panoramafoto. De mogelijkheden om foto's digitaal te bewerken zijn legio.

woensdag 2 december 2009

Het Spookt


Enkele jaren geleden was ik in Denthe. Daar maakte ik deze foto van dit hunebed. Maar zoals jullie zien, was er meer te zien dan alleen een bult stenen. Blijkbaar spookt het er.

kriskras door de 23 dingen heen

Hallo mede-bloggers,

Blijkbaar heb ik iemand op het verkeerde been gezet. Ik ben (helaas) niet nauwkeurig bezig geweest alle punten van de 23 dingen achterelkaar te bestuderen en uit te proberen. Ik heb wat rondgesnuffeld op de site 23dingen; ik heb dan dit onderwerp eens nader bestudeerd, dan dat onderwerp bij de kop gepakt, dan dat onderwerp eens nader bekeken, etc. Het viel me daar bij op dat er regelmatig allerlei accounts moesten worden aangemaakt. Daar wordt vervolgens overheen gepraat in de trant van "dat doe je zo eventjes tussen de bedrijven door". Jaja. Zelf denk ik eerder: wat zal ik daarmee in de toekomst doen? Zal ik dat allemaal nuttig gebruiken? Zal ik regelmatig alles waar ik een account heb, nakijken en bijhouden?
Wat mijn blog betreft: ja. Maar wat RSS betreft? Neen. En wat de fotosite Flickr betreft? Hoogstens leuk om daar eens rond te neuzen. En wat betreft het bewerken van foto's? Dat doe ik dus al lang. Het is wel goed om eens kennis te nemen van al deze nieuwigheden. Maar het kan ook goed zijn om eens goed en kritisch te bekijken: wat heb ik eraan. Maar het kan ook zeer beslist geen kwaad om te zien of al die nieuwe technische mogelijkheden en trends zich grootschalig doorzetten of niet? Een voorbeeld: ik heb vorige week al ergens gelezen over een onderzoek onder de jeugd naar het gebruik van Twitter. De conclusie luidde: het zal niet doorzetten, het zal marginaal blijven; de jeugd haalt zijn nieuws wel van elders (internet, tv) vandaan.
En dan was daar nog het onderwerp wiki. Ik heb de afgelopen jaren veel rondgesnuffeld in de wikipedia. Er is trouwens ook al een Marspedia en een Moonpedia (beide weliswaar Engelstalig, en nog weinig informatie bevattend). Maar de techniek is interessant, en sinister. De mogelijkheid om door willekeurig welke gebruiker dan ook om informatie in een wiki-programma op internet te plaatsen is een prachtig ideaal. Helaas is er ook een keerzijde: dat sommige gebruikers misbruik maken van de mogelijkheid om verkeerde informatie of zelfs aperte leugens te plaatsen. Het valt me nog mee dat de Wiki-redactie (sinds enkele jaren) al die informatie controleert op juistheid en correctheid. Ik moet er niet aan denken dat de CIA dit overneemt en er leugens in plaatst. Het doet mij in dat geval teveel denken aan de toekomst-nachtmerrie van George Orwell: 1984. Sinds enkele jaren is dit boek actueler dan ooit te voren.

vrijdag 27 november 2009

nogmaals over trefwoorden

In mijn vorige stukje (het tiende ding) schreef ik iets over trefwoorden. Daarin sprak ik me bedekt kritisch uit over de officiele standaardtrefwoordenlijst. Tientallen jaren geleden was het me al eens opgevallen dat sommige officiele trefwoorden zo onhandig gekozen waren dat je boeken die op die manier getrefwoord waren, nooit kon vinden. Daar werd ook al in deze kritische trant over gediscussieerd op de GO-cursus die ik in 1983-84 heb gevolgd. Maar om vervolgens de gebruikers maar raak te laten trefwoorden (zoals dat met het taggen van foto's op de site Flickr kan) ? Ook daar heb ik mijn twijfels bij. Dat wordt een wildgroei van jewelste waarin je niks meer kunt terugvinden. Maar het kan geen kwaad om aan de hand van die gebruikers te zien wat zij voor trefwoorden toekennen en gebruiken, en daar de verstandigste keus uit maken en die vervolgens toe te passen. In sommige gevallen kan nog een zie- of een zie ook-verwijzing worden toegepast. Anders krijg je alsnog de niet te ontwarren wildgroei. Vroeger hadden we catalogi in kaartenbakken. Dat was zeer bewerkelijk en uiterst arbeidsintensief. Tegenwoordig hebben we de catalogus in de computer. Lijkt me een stuk makkelijker om te onderhouden en uit te breiden. Met een zoeksysteem op trefwoorden kunnen we het de lezer / gebruiker veel gemakkelijker maken. De Aquabrowser schijnt daarin al heel handig te zijn. Weliswaar gebruik ik de Aquabrowser maar zeer zelden. Ik zou daar wel eens iets meer over willen weten en er eens wat meer mee willen werken.
Je hebt nu al dat internetpagina's in HTML voorzien kunnen worden van trefwoorden. Dat gebeurt tamelijk onzichtbaar ergens " onder de motorkap" van de software. Daar wordt vervolgens door allerlei zoekmachines op internet naar gekeken. Hier valt toch iets mee te doen, lijkt mij.

Bonifatius in Leeuwarden


Mochten jullie nog geen genoeg krijgen van mijn foto's; hier is weer een fraaie foto.

Ik heb hem gemaakt in 2004 in Leeuwarden, voor de Bonifatiuskerk. En ik ben er expres zo voor gaan staan, dat dat roosvenster precies achter zijn hoofd te zien is, net als een aureool. Al heeft dat hier een beetje zilvergrijze kleur vanwege de stenen en het metselwerk.

Zo maak je dus mooie foto's: goed kijken en inkaderen en op de omgeving van het te fotograferen object letten. Waarschijnlijk speelt hier mijn autisme een rol in mee, doordat ik beter en scherper naar dingen, gebouwen, beelden, gevelornamenten en dergelijke kijk, en te weinig naar mensen. Het is me weleens opgevallen dat als ik mijn foto's aan anderen liet zien, dat ze dan verbaasd waren omdat ze dan ineens dingen zagen die ze anders finaal misten. Zullen we maar zeggen: ieder zijn eigen specialisme.

donderdag 26 november 2009

Herfstfoto


voor de ge-interesseerden, hier is nog een fraaie foto. Deze keer een foto genomen in de herfst van 2006.

Deze foto heb ik genomen in het Julianapark in Leeuwarden. Kortom: je hoeft niet naar verre landen voor mooie foto's. Die naaldboom stak zo zichtbaar af tegen het geel van die verkleurende loofboom.

Het tiende ding

Hallo mede-bloggers,

Ik heb vandeweek weer eens rondgekeken op de site 23dingen. Informatief is het toch wel, al blijft het - naar mijn mening - nog steeds te vaak hangen in een wervend verhaaltje. Er staan ook verschillende doorkliklinks bij en daar zit weleens iets interessants en informatiefs tussen. Zo las ik bij Ding 10 aanvankelijk iets over Social Bookmarking en Delicious. Ik vroeg me af wat ik daarmee kon. Maar daartussenin las ik iets over tagging, het toekennen van trefwoorden. En dat heb ik nog geleerd op mijn GO-cursus in 1983-84. Ik heb thuis mijn oude lesboek en dictaat weer eens opgezocht en doorgelezen om mijn kennis even op te frissen.
In het bibliotheekvak wordt gebruik gemaakt van standaardtrefwoordenlijsten en thesaurussen. Maar op zo'n site als Flickr (waar je foto's kunt taggen) kan iedereen allerlei handige of minder handige trefwoorden gebruiken. Je kunt er je kritiek op hebben, maar je kunt ook kijken hoe er op die site door gebruikers wordt getrefwoord.

woensdag 25 november 2009

zwaan in Rotterdam


Nog een foto



Deze foto heb ik ook in Rotterdam gemaakt. Vanaf de Spido-rondvaartboot, tegen de zon in (al stond de zon vooral links hoog aan de hemel). Aanvankelijk had ik de foto in kleur gemaakt, maar het leek me geschikter om hem in zwart-wit om te zetten. En inderdaad: je ziet het brugdek van de Zwaan volledig in zwart afsteken tegen de hemel. Officieel heet deze brug: Erasmusbrug, maar de bijnaam is de Zwaan. toen de brug jaren geleden in gebruik werd genomen, waren er wat probleempjes: hij zwaaide teveel. Ondertussen is dat probleem al weer verholpen. Het is nu een belangrijke verbinding tussen het noordelijke en zuidelijke stadsdeel.

dinsdag 24 november 2009



Herbert over digitale fotografie





Sommige collega's weten al jarenlang dat ik veel en graag foto's maak. Sinds 2002 liet ik mijn analoge foto's niet alleen ontwikkelen en afdrukken, maar ook op CD-rom zetten. Sinds een paar jaar ben ik volledig overgestapt van analoog naar digitaal.





Foto's bewerken op de computer is mij ook zeer vertrouwd. Ik heb thuis een oude (reeds verouderde ? ) versie van Paint Shop Pro op mijn computer tot mijn beschikking waarmee ik mijn foto's fraai kan bewerken, verfraaien, opknappen, verkleinen tot mailbaar formaat, etc. In dat opzicht had ik het onderdeel over foto's bewerken uit de 23 dingen niet zo heel hard nodig om er bekend en vertrouwd mee te worden. Alleen, hoe het nou exact zit met die fotosite Flickr? Dat weet ik nog niet precies.

Als voorbeeld heb ik een foto bijgevoegd die ik in september 2006 gemaakt heb op de Open Havendagen in Rotterdam. Vandaar de grote bok van Smit-Tak aan het eind van de pier. De oorspronkelijke foto was nogal aan de donkere kant. Daarom heb ik hem lichter gemaakt. Wat je erop ziet? Ik heb de foto genomen vanaf de parkkade, zeg maar de noordoever van de Nieuwe Maas. Je kijkt uit op de zuidoever annex Wilhelminapier. Je ziet daar twee torens. De linker is de kantoortoren van het Rotterdamse Havenbedrijf. De rechter is de woontoren Montevideo. Vandaar de M op het dak. De naam zegt al genoeg. De bewoners in die woontoren zitten als boven op een berg en hebben een weids uitzicht over hun omgeving. Voor de woontoren Montevideo zie je een kantoorpand met twee kleine torentjes. Dat is Hotel New York, het vroegere kantoorpand van de Holland Amerika Lijn. Die rederij is in 1873 opgericht door Rotterdamse havenbaronnen. In 1926 trad mijn opa in dienst van de HAL. Hij heeft tot aan zijn pensionering als administrator in dit pand gewerkt. Tegenwoordig zit hier Hotel New York in.

Vanaf deze kade zijn vanaf 1873 tot in de jaren 50 de emigrantenschepen naar Amerika vertrokken. In de jaren 60 en 70 vertrokken er ook cruiseschepen vanaf deze kade. En, in 1947 was dit de kade waar de allereerste Marshall-hulp uit Amerika aankwam.

woensdag 18 november 2009

De komst van het E-boek,

Enkele maanden geleden is er een kennisdeeldag op de BSF geweest over het electronische boek, vaak aangeduid als E-boek of E-book. Daar ben ik niet naar toe geweest. De laatste tijd lees ik hier en daar kleine berichtjes (o.a. in computertijdschiften) dat de opkomst van het E-boek weleens de TREND van 2010 kon gaan worden. Is het een idee om opnieuw een kennisdeeldag over het e-boek te organiseren?
Het lijkt me toe dat het e-boek een zeer grote en buitengewoon ingrijpende invloed gaat uitoefenen op ons bibliotheek-werk en dat er grote verschuivingen van kunnen komen. Meer dan de komst van de computer op onze werkplek (Lapkat, Geac) met daarin de ge-automatiseerde centrale catalogus.
Ik wil graag wat meer weten over de mogelijkheden, de gevolgen en invloeden van de opkomst van het e-boek.
In de wikipedia is op het trefwoord E-boek enige informatie te vinden.
Hallo mede-bloggers (voor zover jullie er zijn en mij volgen),

Ik kon afgelopen maandag niet op de tweede cursusdag aanwezig zijn. Ik heb via de site 23-dingen begrepen dat het onderwerp RSS aan de beurt is geweest. Voor zover ik op de site 23-dingen een en ander heb gelezen, moet ik vaststellen dat het weer iets nieuws is; weer een andere mogelijkheid om aan je informatie te komen, alsof gewoon de sites (zoals ik die bij mijn favoriten heb staan) opzoeken en nieuw geplaatste informatie lezen niet voldoende is. Er moet weer een extra stukje software bij. Alsof er nog niet genoeg aanvullende software bestaat. Baukje liet mij nog even een filmpje zien (volgens haar een instructiefilmpje, maar mijn indruk was het tegenovergestelde) over RSS. Daarin werd erg zwartwit voorgesteld dat RSS weer iets nieuws was en dat het nog sneller dan de snelste slak is, alsof al het andere nog steeds niet snel genoeg is.
Kortom, ik blijf ook in dit geval moeite houden om de voordelen te zien.

Daarnaast ben ik een beetje benauwd voor de stortvloed van informatie die op mij af kan komen. Die wordt alsmaar groter. En groter. En nog eens groter. Daarom beperk ik die stroom liever. Mocht ik daardoor informatie missen, jammer dan. Had dan maar email of de internetsite gebruikt, inplaats van het zoveelste extra infomatiekanaal. En daarom beperk ik me ook liever tot maar enkele kanalen via welke ik mijn informatie wil betrekken.

Maar bloggen is wel een leuke activiteit, al ben ik er nog steeds niet helemaal mee vertrouwd. Er zijn voor mij nog teveel onduidelijkheden om er uitgebreid gebruik van te maken. En de simplistische aanmoediging: ga door en zoek het zelf verder uit want dat is modern, werkt op mij averrechts. Dat stimuleert juist absoluut niet. Als er nou eens ergens een duidelijke technische handleiding te vinden was, schoot ik er meer mee op dan met al die juichende filmpjes of verhaaltjes op de site 23-dingen.

dinsdag 17 november 2009

De oorzaak van autisme is inderdaad aangeboren. Het is iets erfelijks. Maar hoe het precies in elkaar zit, weet nog steeds niemand precies. Er zijn verschillende genen bij deze handicap betrokken in verschillende combinaties en gradaties.
Maar verder is het zo dat als je de sociale omgeving verandert van zeer gestructureerd naar chaotisch, dat kinderen dan ook autisme-achtig gedrag gaan vertonen. En dat eindigt weer als je de gestructureerde omgeving weer herstelt.
Vroeger - dat wil zeggen : tot halverwege de jaren 60 - was de maatschappij zeer gestructureerd. Je had de zuilen, met daarin de nodige clubs waar mensen lid van waren. Vooral de protestants-christelijke zuil was zeer streng en gestructureerd georganiseerd. Wie weet hoe veel lichte autisten daarbinnen hun draai hebben kunnen vinden zonder zelfs op te vallen als afwijkend en storend? En mochten ze wel opvallen, dat ze dan geen storend gedrag vertoonden, vanwege de duidelijke structuur. Ik ken in mijn familie een oudoom die ook licht autistisch was en in een streng gereformeerd milieu zijn draai uitstekend had gevonden.
Zelf ben ik blij dat ik nog in de jaren 60 en 70 de ouderwetse vormen van onderwijs heb genoten. Want deze moderne chaos vind ik maar niks.

donderdag 12 november 2009

Hallo mede-bloggers,

Voor zover ik iets doe met deze 23 dingen, is dat niet veel, eerder verontrustend weinig. Het is wel aardig en interessant om te zien hoe deze "moderne" communicatiemethoden werken en het is wel goed dat wij er eens aan snuffelen, maar ik zie dit niet als iets wat grootschalig zal doorbreken. Bepaald niet.
De ouderwetse manieren van communiceren (de telefoon pakken, emailen, of gewoon naar de desbetreffende persoon toestappen) is nog altijd veel practischer, handiger, zinvoller en sneller. De meerwaarde van deze "moderne" communicatiemethoden zie ik alleen als die plaatsvindt tussen personen die op grote afstand van elkaar zitten (aan de andere kant van het land, of de wereld, in andere landen of werelddelen).
Verder vind ik dat ik veel te veel onduidelijke technische barrieres moet nemen om ueberhaupt een berichtje te kunnen versturen of te plaatsen. De benodigde instructies ontbreken totaal. Je moet het maar zelf uitzoeken, met alle fouten en problemen vandien. Je weet namelijk ondanks alles nooit zeker of je het nou wel goed gedaan hebt of niet.
Bovendien - en dat vind ik een persoonlijke ergernis - is de manier van lesgeven ronduit slecht, chaotisch, rommelig en onduidelijk. Helaas werd deze methode van lesgeven mij aangeprezen als zijnde modern, precies zoals dat ook in het huidige onderwijs wordt toegepast. Wel, dan kan ik maar een ding vaststellen: geen wonder dat het aantal kinderen met autisme zo explosief stijgt. Van deze rommelige chaos word je vanzelf autistisch.
Als er weer ouderwets gestructureerd onderwijs wordt gegeven, en als er duidelijke stappenhandleidingen komen, zal de autisme-epidemie even snel weer verdwijnen.

Oke, een leestip: de SF-roman "De blote zon" van Isaac Asimov. Mocht iemand van jullie dat boek al hebben gelezen, dan begrijpen jullie waarom ik deze technische communicatievormen toch wel enigszins interessant vind.

maandag 9 november 2009

interessante sites

Hallo ge-interesseerden onder jullie,



Ik heb diverse internetsites bij mijn favorieten staan:



http://www.go2war2.nl/ daar vind je van alles aan informatie over de Tweede Wereldoorlog. O.a. Fall Gelb, het bombardement op Rotterdam, maar ook de strijd aan het oostfront, en nog veel meer.



http://www.w8.nl/ nog meer geschiedenis, maar dan vooral een aantal minder bekende gebeurtenissen.



http://www.kennislink.nl/ hier vind je vooral veel natuurwetenschappelijke informatie, voornamelijk op het gebied van geologie, astronomie, meteorologie, biologie, en dergelijke. Hoogst interessant.



Groetjes, Herbert.

ding 1 en 2 en 3

Bericht van Herbert.

Hallo ge-interesseerden, ik heb nu ding 1, 2 en 3 gedaan. Wat voor nut het heeft, weet ik nog niet precies. Dat zal wel blijken.