donderdag 29 april 2010

Leestip over autisme

Delfos, Martine
Een vreemde wereld : over autisme, het syndroom van Asperger en PDD-NOS : voor ouders, hulpverleners en de mensen zelf / Martine F. Delfos . - 4-e herz. en uitgebr. dr. - Amsterdam : SWP , 2003 . - 493 p. : ill. ; 24 cm.
1-e dr.: 2001. - Met lit.opg., reg.
ISBN 90-6665-533-X
SISO 462.4

Dit is een zeer interessant en gedegen en wetenschappelijk verantwoord boek over de handicap autisme, het Asperger-syndroom, PDD-NOS en andere grensgevallen die in het verlengde ervan liggen. Een aanrader voor degeen die echt eens wat meer wil weten over deze handicap dan de gebruikelijke dooddoeners. Naast de vele normale volwassenen, zijn er ook heel wat hoog-functionerende autisten en mensen met het Asperger-syndroom, die dit boek hebben gelezen en als zeer positief waarderen. Kortom: een aanrader.

vrijdag 16 april 2010

Passagiersschip als een drijvende stad




Enkele weken geleden ben ik met mijn vrienden uit Groningen naar de Eemshaven gereden. Daar lag een spiksplinternieuw passagiersschip aan de kade. Het schip - de Celebrity Eclipse, met een lengte van 315 meter en een capaciteit voor 2850 passagiers - was gebouwd op de Meyer Werft in Papenburg, Duitsland. En momenteel (= april 2010) wordt het schip in de Eemshaven verder afgebouwd.

We zijn in de Eemshaven geweest, we hebben het schip gezien, en ik heb er een foto van gemaakt, die ik hier heb bijgevoegd. Overigens, ik vind het geen mooi schip; allemaal rechte lijnen, een groot blok. Kortom: een grote drijvende stad.

En dat doet mij denken aan een roman van Jules Verne uit 1871, getiteld: een drijvende stad( Une ville flottante). In 1982 is het door Loeb te Amsterdam opnieuw uitgegeven. Het verhaal is een beetje een veredelde bouquetreeks-roman, maar wel eentje met een opvallend decor: het reusachtige passagiersschip uit de 19-e eeuw, de Great Eastern. Dat stoomschip had de voor die tijd enorme lengte van 211 meter en kon wel 1200 passagiers vervoeren. Vanwege die enorme omvang, kon je het associeren met een enorme drijvende stad. Nadien werden er door de verschillende industriele naties van de 19-e eeuw (Groot-Brittannie, Frankrijk, het Duitse Rijk) meer reusachtige passagiersschepen gebouwd. De meest bekende was de Titanic, die in 1912 op een ijsberg liep en zonk, waarbij circa 1500 passagiers omkwamen. De Titanic was 269 meter lang en kon wel 2223 passagiers vervoeren. Het grootste passagiersschip dat ooit in Nederland was gebouwd, was de Nieuw Amsterdam van de HAL, met een lengte van 232 meter en een vervoerscapaciteit van 1220 passagiers.

internettip voor klimaatsceptici

Hier komt een vervolg op mijn eerdere blogbericht "leestip voor klimaatsceptici ". Het betreft de internetsite www.klimaatgek.nl .

Dit is een zeer interessante en zeer wetenschappelijk verantwoorde site over hoe het nu echt zit met het broeikaseffect. Op gedegen wijze worden de dogma's over de opwarming van de Aarde, de hoeveelheid CO-2 in de Aardse dampkring, de stijging van de zeespiegel, etc., ge-analyseerd en bekritiseerd. Vervolgens wordt op even gedegen en wetenschappelijk verantwoorde wijze uitgelegd wat er dan wel aan de hand is: de invloed van de Zon, de Cyclussen van Milankovic, en het weer en klimaat in prehistorische tijden (voor zover dat te reconstrueren is). Kortom, een aanrader.

donderdag 8 april 2010

Tip voor Stavoren: standbeeld van Sint Odulphus


In Stavoren staat al een standbeeld van het Vrouwtje. Zij staat symbool voor de bloeiende handel en het Hanze-lidmaatschap van Stavoren in de Middeleeuwen. Eind vorig jaar ben ik eens per trein naar Stavoren gereisd om daar eens rond te kijken. Achteraf vond ik het stadje een beetje tegenvallen. Maar toch was er genoeg te bekijken. Zo is daar de haven, met verscheidene zeilschepen voor toeristen. Verder is daar de sluis met het standbeeldje van het Vrouwtje zelf, met vlak bij het hotel-restaurant, ook weer genaamd: Het vrouwtje van Stavoren. Verder kon je over de dijk wandelen naar de andere kant van het stadje, waar het Hooglandgemaal staat. Daar zag ik aan de andere kant van de weg tegenover het gemaal een informatiebord staan over een Ge-allieerde bommenwerper die daar tijdens de Tweede Wereldoorlog in het IJsselmeer is gecrasht. In het stadje zelf stonden eigenlijk maar weinig echt oude historische panden, op een kerk en het voormalige stadhuis na. En in een vaart achter het stadje lagen nog een aantal grote zeilschepen voor de winter opgelegd. En in een zijstraatje vond ik nog een klein museumpje (over de treinveren Stavoren-Enkhuizen). Maar die was gesloten. Daar moet ik een andere keer maar eens naar toe.

Over Sint Odulphus vond ik niet veel. Er is wel een straat naar hem vernoemd, maar er is nergens een standbeeld van hem te vinden. Is het niet een idee om eens een standbeeld van hem in Stavoren neer te zetten? Rond 805 werd hij door de bisschop van Utrecht naar Friesland gestuurd om de Friezen tot het Christendom te bekeren. Hij vertrok naar Friesland en zette daar het werk van o.a. Bonifatius voort. Hij zal zich misschien niet helemaal op zijn gemak hebben gevoeld, want zo'n 50 jaar eerder (in 754) was Bonifatius nog een kopje kleiner gemaakt bij Dokkum. Odulphus had gelukkig geen last van aggressieve Friezen. Bij de plek die we nu kennen als Stavoren, stichtte hij een klooster, dat later naar hem werd vernoemd. Van dat klooster is nu niets meer terug te vinden, want de plek waar dat klooster heeft gestaan, ligt nu in de Zuiderzee, eh, in het IJsselmeer. In 1345 vervulde het Sint Odulphusklooster nog een belangrijke rol: het was de verzamelplaats van de Friezen vanwaar ze ten strijde trokken tegen graaf Willem IV van Holland die eventjes die koppige Friezen een lesje wilde leren. Zoals alle Friezen ongetwijfeld weten, liep dat verschrikkelijk verkeerd af: Graaf Willem IV van Holland werd met zijn hele leger in de pan gehakt en verslagen. Terug naar onze heilige Odulphus: Op latere leeftijd is Sint Odulphus teruggekeerd naar Utrecht en daar na 854 overleden.
De foto die ik hierbij heb geplaatst, is het standbeeld van Sint Odulphus. Waar dit standbeeld staat? In de plaats waar hij voor 805 pastoor was geweest: Oirschot. Jazeker, de plaats waar mijn achternaam van is afgeleid.